Je bent niet vrolijk. Alles zit je in de weg. Ik vraag je wat je ziet. "Allemaal oude grijze koppen die bang zijn om hun spullen te verliezen. Het komt me neus uit". Ik zit naast je en laat het gaan. Het klopt, er is weinig te beleven. Ook ik word er niet vrolijk van om dit te zien. Ik trakteer je op een bonbon en nog eentje. Ik ben jarig. Je vindt het lekker en je glimlacht. We halen herinneringen op aan jarig zijn. Diep graven en een grote fantasie helpt ons. We lopen een eindje en ik wil je terug naar boven brengen. "Wat moet ik daar doen? Daar is niets te beleven". Je moppert. Gelukkig kom ik op het idee om je naar de activiteiten te brengen. Een schot in de roos. Er zitten allemaal vrouwen met een hapje en een drankje. Je fleurt helemaal op en gaat er genoeglijk bij zitten. Je zwaait me vrolijk gedag en geeft me nog een van je zwierige handkussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!